niewytłumaczalna euforia.

Chyba nikt tak dobrze nie kłamie jak ona. Od miesięcy okłamuje samą siebie, nie potrafi się przyznać, nie umie, bo...nie zna takiego uczucia. Czy ona jest ZAKOCHANA? Nie ufa sobie, nie może powierzyć sobie tak wielkiej tajemnicy. Może to dziwne uczucie to zupełnie coś innego? Zauroczenie, fascynacja,albo potrzeba załatania wielkiej pustki w sercu, którą czuje od dłuższego czasu..? Niech lepiej sie nie zaurocza. Niech żyje swoim szarym, zwyczajnym życiem, nie szukając promyka, który i tak za chwilę zgaśnie. Nie pozwoli mu zapłonąć, bo po raz kolejny z jej serca zostały tylko niedopałki. Musi przestać sie uśmiechać za każdym razem, kiedy tylko usłyszy jego imię. Nie może wiecznie czekać na wiadomość od niego, bo ona nie przyjdzie. Musi nauczyć sie żyć! Musi nauczyc sie żyć bez niego... To nie jest proste, bo każdego dnia ma ochotę by na nowo tonąć w jego oczach, każdego dnia spotyka się z jego obojętnym spojrzeniem. Boi sie uczucia,które towarzyszy jej za każdym razem, gdy go mija.

...

Bella's Lullaby

Widziała jak patrzy tymi małymi, brązowymi oczkami z nadzieją, że on za chwilę wejdzie, że przyjdzie  i podaruje jej ten ciepły i miły uśmiech. Czekała, aż otuli ją swoim spojrzeniem, po którym zniknęłyby wszystkie jej problemy. Widziała jak bardzo pragnie utonąć w jego oczach, ale nic nie mogła na to poradzić, bo on nie przyszedł…

'już tylko myślą powraca do twojego spojrzenia.'

Jego zapach mimowolnie wywoływał ciarki na jej ciele. Kiedy na niego patrzyła, na jej twarzy pojawiał się uśmiech. Nie umiała tego powstrzymać. To poprostu było. Trwało z nią każdego dnia. Próbowała zapomnieć, wymazać z pamięci jego obraz...nie potrafiła. Za każdym razem, kiedy widziała, że na nią patrzy, jej serce biło co raz mocniej. Tak mijały godziny, dni, tygodnie... Nie mogła nic zrobić. Mijali się codziennie w zatłoczonym korytarzu i odchodzili w inne strony. Oboje tak naprawdę nigdy o sobie nie zapomnieli,ale życie toczyło się dalej,a jedynym jego promykiem były ciche spojrzenia rzucane z końca korytarza,na które codziennie czekali z utęsknieniem...

about Fasola ;*

Dzień był piękny. Ujrzała go , gdy szła przez park. Patrzyła na jego rozświetloną twarz, na jego idealnie ułożone włosy. W jego spojrzeniu kryło się wszystko. W jego oczach odbijały się miliony promieni. Widziała jak pewnie czuje się w towarzystwie kolegów. Nie mogła pozwolić sobie na uśmiech. Obdarzyła go najczulszym spojrzeniem na świecie. Serce zaczęło przyśpieszać.  Czekała na jeden najmniejszy gest, który byłby dla niej wszystkim. On odwzajemnił to ledwie widocznym uśmiechem, ale to jej wystarczyło.

Ania :)

Wiedziała, że niepotrzebnie o nim myśli, ale to było silniejsze od niej. Kiedy zamknęła oczy, widziała jego roześmianą twarz. Nikt o tym nie wie, nikt nawet nie pomyśli ,że ta zawsze pomocna i wesoła dziewczyna może być po prostu…zakochana. I to zakochana w najbardziej nieodpowiedniej osobie!

Nawet nie wiedziała kiedy to się stało. Łzy zaczęły spływać jej po policzku. Po chwili cała poduszka tonęła we łzach. Chciała zasnąć, bo w snach świat był kolorowy, a nie szary jak jej codzienne, monotonne życie. Dziś więc , tak jak każdej nocy, odpłynęła do krainy marzeń.