Komentarze: 4
'I nagle cały świat sie rozpadł. W jednej sekundzie. Wszystko runęło jak domek z kart. Nic nie czułam, coś bardzo mocno ściskało moje serce. Miałam ogromną ochotę ukryć wszystkie moje uczucia w pokoju bez klamek, o ile jakiekolwiek we mnie pozostały.
Ta chwila zabrała wszystkie marzenia, sny...wszystko, wszystko czym żyłam!
Myślałam, ze jeśli czegoś nie widzę, to to nie istnieje. Zachowywałam sie jak małe dziecko, które zakrywa oczy i udaje, że go nie ma. Bałam się prawdy, wolałam nieistniejącą nadzieję...Teraz mam ochote na chwilę zniknąć......
Coś we mnie umarło.
Nie potrafię już pisać tak, jak kiedyś.
Przepraszam.
,,Znów obudziła sie o 3 nad ranem. Przytuliła mocno powietrze i rozpłakała sie bez powodu..."